CENTRUM SPOŁECZNO-KULTURALNE
Katharinenhof od 30 lat jest prowadzone przez Diakoniewerk Oberlausitz. Dzięki różnorodnym możliwościom zamieszkania, zatrudnienia w zakładach, usługom terapeutycznym i medycznym, placówkom szkolnym i ośrodkom szkoleniowym, jak również lokalom gastronomicznym i pomieszczeniom dającym wytchnienie duchowe stanowi on centrum społeczno-kulturalne dla osób niepełnosprawnych w Oberlausitz.
Rocznica ta ma być odpowiednio uczczona różnymi wydarzeniami i działaniami, o ile pozwolą nam na to obecne warunki spowodowane pandemią koronawirusa. W centrum uwagi znajdą się początki i historia obiektu oraz szczególne postacie, które wywarły znaczący wpływ na Katharinenhof. "Ponadto – powiedział Albrecht Ludwig - chcielibyśmy pokazać, jak od 1991 roku zmienił się Katharinenhof, prowadzony przez Diakoniewerk Oberlausitz. Jako instytucja formacyjna stanowi przykład współczesnej opieki, zatrudnienia i wsparcia dla osób niepełnosprawnych".
Snucie planowanów na ten rok jest możliwe niestety tylko w ograniczonym zakresie. Zarząd Fundacji wyraża jednak głębokie przekonanie, że w sobotę 11 września 2021 roku będzie można zaprosić gości na uroczyste nabożeństwo do kościoła w Großhennersdorf. Albrecht Ludwig wyraził też swoją radość z możliwości spotkania się w tym dniu z prezesem Diakonii Niemiec, pastorem Ulrichem Lilie, jak również z premierem Wolnego Landu Saksonii, Michaelaem Kretschmerem.
GŁOSY Z KATHARINENHOF
Historia i rozwój Katharinenhof od 1721 roku zawsze były kształtowane przez określonych ludzi w różnych epokach. Z tego powodu w roku jubileuszowym w centrum uwagi znajdą się szczególne osobistości z przeszłości i teraźniejszości. Osobistości historyczne zostaną uhonorowane w okolicznościowej publikacji "Panie, usłysz mój głos", która ukaże się podczas uroczystości we wrześniu. Pamiątkową publikację można zamawiać od połowy września w cenie 18 euro oraz 3,50 euro koszty przesyłki.
Do teraźniejszości odnoszą się członkowie personelu, opiekunowie i pracownicy, którzy ilustrują, co oznacza wsparcie osób niepełnosprawnych i jak postrzega się pomoc.
ZAŁOŻENIE KATHARINIENHOF W 1721 ROKU
POCHODZENIE NAZWY
Katharinenhof powstał dzięki dobroczynności jego założycielki, baronessy Henrietty Sophie von Gersdorff, która 30 sierpnia 1721 roku przekazała część swojego majątku Hennersdorf na przytułek i sierociniec, który następnie nazwała imieniem swojej matki baronowej Kathariny von Gersdorff.
Matka baronessy opowiadała się za tolerancyjną i kosmopolityczną postawą życiową. Była też zwolenniczką pietystycznegu ruchu reformatorskieego wczesnej epoki nowożytnej i dążyła do szerokiego kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży, aby mogły brać odpowiedzialność za siebie i swoje życie zgodnie z normami chrześcijańskimi. Skupienie się pietyzmu na jednostce wyostrzyło spojrzenie na potrzeby i możliwości wsparcia każdego człowieka. Jej wnuk, hrabia Nikolaus Ludwig von Zinzendorf, który pozostawał pod wpływem swojej babki, położył w późniejszym czasie podwaliny pod Kościół Morawski.
Do przytułku dla ubogich i sierocińca w Großhennersdorfie w 1721 roku wprowadziło się trzydzieścioro dzieci, a dwanaście zubożałych, starszych osób znalazło tu swój dom. Edukacja szkolna w Katharinenhof, która znacznie przewyższała poziom szkoły wiejskiej, była uznawana i doceniana poza granicami Oberlausitz do tego stopnia, że wspólnie kształcono i wychowywano dzieci z domów szlacheckich i sieroty.
Do historii Katharinenhof